Kazek Urbańczyk
Strona Zespołu Synodalnego

Jezus Chrystus kapłan - wiara i modlitwa

Materiały dyskusyjne na sierpień 1997

Temat poprzedni       Spis treści       Temat następny
Powrót do strony katolickiej   Powrót do strony głównej
Chętnie poznam Twoje uwagi, napisz pod:   kazeku@poczta.onet.pl

Widzieć

Góra strony       Ocenić       Działać       Stopka strony

1. Kapłan, to w powszechnej świadomości tyle, co ksiądz. Co najwyżej jest to termin ogólniejszy: kapłan niekoniecznie jest katolicki.

2. Słowa o posłudze kapłańskiej traktowane są zwykle jako nic nie znaczące, jako mydlenie oczu, nie mające odniesienia do rzeczywistości. Sługa to ten, który słucha, nie zaś ten, kogo należy słuchać. Kapłan zaś to ten, który dla siebie domaga się posłuszeństwa, to przełożony, to władza.

3. Słowa o powszechnym kapłaństwie wiernych też bywają odbierane w aspekcie władzy, kto kogo ma słuchać, kto komu może coś nakazać.

4. Z kapłaństwem wiąże się składanie ofiar. Ale w potocznej świadomości wiernych ten aspekt uległ odwróceniu. Ofiara kojarzy się z dawaniem pieniędzy, mniej zaś ze śmiercią Chrystusa na krzyżu. Ksiądz to nie ten co ofiary składa, to ten, co zbiera ofiary (i na nich się bogaci).

5. Wypaczone pojmowanie kapłaństwa to w dużej mierze efekty propagandy antyklerykalnej, jednak nieraz podłożem tej propagandy jest codzienna praktyka, nieraz odbiegająca od ideału.

6. Kapłan jest pośrednikiem między Bogiem i ludźmi. Czy jednak koniecznie trzeba nam księdza, by dojść do Boga, by być zbawionym? Znów trafiają się opinie, że ksiądz odgradza ludzi od Boga.

7. Nie mają tego typu problemów ludzie religijni. Wielu z nich jednak z zaskoczeniem przyjęłoby stwierdzenie o Chrystusie, jako jedynym kapłanie. Że wszelkie kapłaństwo w Kościele wiąże się z udziałem w jedynym kapłaństwie Chrystusa.

8. Kapłan, jako przedstawiciel ludu, modli się do Boga. Modlitwa ma cel błagalny, ale ważna jest też bliskość kapłana Bogu. Dlatego modlitwa kapłana jest bardzo ważną sprawą. Nie tylko w imieniu ludu ale także modlitwa osobista. Chrystus modlił się wiele i wiele o tym mówią Ewangelie.

9. Rzadko w Chrystusie wierni widzą kapłana. To kapłaństwo Chrystusa bywa nie rozumiane i z tej racji, że ogół wiernych nie zawsze pamięta o człowieczeństwie Chrystusa. Widzi w Nim głównie osobę Boską. Stąd też trudności w zrozumieniu ofiary Chrystusa. Bóg złożył sam sobie ofiarę?

10. Powszechne kapłaństwo wiernych rzadko jest objaśniane, jako kapłaństwo zbiorowe, rzadko kojarzy się udział w zbiorowym kapłaństwie z udziałem w mistycznym ciele Chrystusa. Mało się myśli o mistycznym ciele jako kapłanie zbiorowym.
Wszyscy jesteśmy wezwani do składania duchowych ofiar. I do modlitwy wstawienniczej. Jest to nawet podawane wiernym na ogół w interpretacji indywidualnej i indywidualistycznej: "ty się modlisz". O zbiorowym kapłaństwie można usłyszeć co najwyżej przy okazji: "Dlaczego w każdą niedzielę trzeba być w kościele".

11. Kapłan to także krzewiciel wiary. Głoszenie Prawdy jest nieodłącznie związane z kapłaństwem. Uważa się, że kapłan powinien być głęboko wierzący. W Polsce jeszcze nie bywa to kwestionowane, choć trafiali się księża pozbawieni wiary, traktujący kapłaństwo jak zwykły zawód.

12. Niezbyt liczni wierni w księdzu potrafią dostrzec posługującego Chrystusa-kapłana. TU też potrzebna jest wiara.

Ocenić

Góra strony       Widzieć       Działać       Stopka strony

1. Chrystus jest źródłem wszelkiego kapłaństwa: kapłan Starego Prawa był figurą Chrystusa, a kapłan Nowego Prawa działa mocą i w imieniu samego Chrystusa. (KKK 1548)

2. Wszystkie zapowiedzi kapłaństwa w Starym Przymierzu znajdują swoje wypełnienie w Chrystusie Jezusie, "jedynym Pośredniku między Bogiem a ludźmi" (1Tm 2,5). Melchizedek, "kapłan Boga Najwyższego" (Rdz 14,18), jest uważany przez Tradycję chrześcijańską za zapowiedź kapłaństwa Chrystusa, jedynego "arcykapłana na wzór Melchizedeka" (Hbr 5,10; 6,20), "świętego, niewinnego, nieskalanego" (Hbr 7,26), który "jedną... ofiarą udoskonalił na wieki tych, którzy są uświęcani" (Hbr 10,14), to znaczy jedyną ofiarą swego Krzyża. (KKK 1544)

3. Wywyższenie na krzyżu oznacza i zapowiada wywyższenie Wniebowstąpienia. Jest jego początkiem. Jezus Chrystus, jedyny Kapłan nowego i wiecznego Przymierza, "wszedł nie do świątyni zbudowanej rękami ludzkimi... ale do samego nieba, aby się wstawiać za nami przed obliczem Boga" (Hbr 9,24). W niebie Chrystus nieustannie urzeczywistnia swoje kapłaństwo, "bo zawsze żyje, aby się wstawiać za tymi, którzy przez Niego zbliżają się do Boga" (Hbr 7,25). "Jako Arcykapłan dóbr przyszłych" (Hbr 9,11) Chrystus stanowi centrum i jest głównym celebransem liturgii, przez którą czci Ojca w niebie (KKK 662).

4. Odkupieńcza ofiara Chrystusa jest jedyna, wypełniona raz na zawsze, a jednak uobecnia się w Ofierze eucharystycznej Kościoła. To samo dotyczy jedynego kapłaństwa Chrystusa; uobecnia się ono przez kapłaństwo służebne, nie pomniejszając jedyności kapłaństwa Chrystusa: "Dlatego sam Chrystus jest prawdziwym kapłanem, a inni są tylko Jego sługami". KKK 1545

5. W służbie eklezjalnej wyświęconego kapłana jest obecny w swoim Kościele sam Chrystus jako Głowa swojego Ciała, jako Pasterz swojej trzody, Arcykapłan odkupieńczej ofiary, Nauczyciel Prawdy. (KKK 1548) To On niewidzialnie przewodniczy całej celebracji eucharystycznej. Biskup lub prezbiter reprezentuje Chrystusa, działając w osobie Chrystusa-Głowy (in persona Christi Capitis)... Wszyscy biorą czynny udział w celebracji, każdy na swój sposób... (KKK 1348)

6. Jezus Chrystus jest Tym, którego Ojciec namaścił Duchem Świętym i którego ustanowił "Kapłanem, Prorokiem i Królem". Cały Lud Boży uczestniczy w tych trzech funkcjach Chrystusa i ponosi odpowiedzialność za posłanie i służbę, jakie z nich wynikają. (KKK 783.)
Wy również, niby żywe kamienie, jesteście budowani jako duchowa świątynia, by stanowić święte kapłaństwo, dla składania duchowych ofiar, przyjemnych Bogu, przez Jezusa Chrystusa... Jesteście wybranym plemieniem, królewskim kapłaństwem, świętym narodem, ludem Bogu na własność przeznaczonym, abyście głosili dzieła potęgi Tego, który was wezwał z ciemności do przedziwnego swojego światła... (1P 2,5.9)

7. Wchodząc do Ludu Bożego przez wiarę i chrzest, otrzymuje się uczestnictwo w szczególnym powołaniu tego ludu: w jego powołani kapłańskim: "Chrystus Pan, Kapłan wzięty spośród ludzi, nowy lud uczynił królestwem i kapłanami Bogu i Ojcu swemu. Ochrzczeni bowiem poświęceni są przez odrodzenie i namaszczenie Duchem Świętym, jako dom duchowy i święte kapłaństwo". (KKK 784)

8. Obecności Chrystusa w pełniącym posługę święceń nie należy rozumieć w taki sposób, jakby był on zabezpieczony przed wszelkimi ludzkimi słabościami, takimi jak chęć panowania, błąd, a nawet grzech. Moc Ducha Świętego nie gwarantuje w taki sam sposób wszystkich czynów pełniących posługę święceń. Podczas gdy gwarancja ta jest dana w aktach sakramentalnych, tak że nawet grzeszność pełniącego posługę nie może stanowić przeszkody dla owocu łaski, to jednak istnieje wiele innych czynów, na których pozostają ślady jego ludzkich cech, nie zawsze będących znakiem wierności Ewangelii, a przez to mogących szkodzić apostolskiej płodności Kościoła. KKK 1550

9. Modlitwa "arcykapłańska Jezusa" (J 17) zajmuje wyjątkowe miejsce w ekonomii zbawienia. Objawia ona rzeczywiście zawsze aktualną modlitwę naszego Arcykapłana, a jednocześnie zawiera to, czego On uczy nas w modlitwie do naszego Ojca. (KKK 2604)

10. Nie można wyobrazić sobie dyskusji nad tematem, bez lektury Listu do Hebrajczyków, zwłaszcza r.4,14-10,18 oraz Modlitwy Arcykapłańskiej (J 17).
Wskazane przeczytać też z Katechizmu Kościoła Katolickiego punkty 1544-1553 (Jedyne kapłaństwo Chrystusa, Dwa sposoby uczestniczenia w jedynym kapłaństwie Chrystusa, w Osobie Chrystusa-Głowy, .."w imieniu całego Kościoła"),
oraz punkty 2599-2615 (Jezus się modli, Jezus uczy modlitwy)

KKK = Katechizm Kościoła Katolickiego

Działać

Góra strony       Widzieć       Ocenić       Stopka strony

1. Osoba Chrystusa, jako Boga wywindowana została w świadomości wiernych na piedestał. Bez Matki do Niego nie przystępuj" Jakże się różni On od Jezusa ziemskiego, bliskiego dzieciom, ucztującego z grzesznikami, wyjaśniającemu cierpliwie wątpliwości Nikodema. Co zrobić, by i ten aspekt Chrystusa był obecny w duchowym życiu wiernych?

2. Co robić, by wierni w księdzu dostrzegali posługującego Chrystusa-kapłana, a nie tylko urzędnika od spraw religijnych. I żeby przy okazji nie pogłębić obcości księdza w stosunku do wiernych, a raczej zasypywać dzielący rów? Być może rozwiązanie poruszone powyżej problemu Chrystusa bliskiego ludziom mogłoby pomóc?

3. Ksiądz powinien znajdować czas na codzienne, zwykłe kontakty z wiernymi. Wizyta z okazji kolędy to zbyt mało. Inaczej wierni oceniają księdza znajomego im na codzień, inaczej widywanego niemal wyłącznie przy ołtarzu

4. Wierni oczekują, że kapłan wyświęcony będzie wzorem świętości. Kryje się nieraz za tym podtekst, że oni sami mogą spokojnie wieść grzeszne życie. Życia świętego należy oczekiwać od każdego ochrzczonego, a przede wszystkim od samego siebie.

5. Ksiądz może się załamać pod ciężarem tego, co wierni powinni w nim dostrzegać i tego, co od niego mogą wymagać. Z pewnością każdy ksiądz wierzący głęboko przeżywa swe kapłaństwo i stara się je realizować w sposób maksymalnie dobry, na jaki go stać.
Niemożność sprostania stawianym sobie wymaganiom jest z pewnością głębokim dramatem.

6. Czy może jeden świątobliwy kapłan dobrze egzystować we wspólnocie samych łajdaków? Nie tylko ksiądz ma być dla wspólnoty wzorem świętości, ale i wspólnota umacniać księdza w jego powołaniu i stanowić dla niego oparcie w przezwyciężaniu wad.
Pasterz odpowiedzialny jest za owce, lecz i owczarnia za pasterza.

7. Kładzie się, i słusznie, duży akcent na dostrzeganie Chrystusa w drugim człowieku. Może trzeba też wiernych uczyć, by umieli dostrzec Chrystusa w sobie. Chrystusa-sługę. Chrystusa-kapłana posługującego innym na wzór ziemskiego Jezusa.

8. W dzisiejszym świecie uległo zapomnieniu wiele dawnych symboli. Bez nich trudno rozumieć liturgię i sakramenty. Jak te symbole wskrzesić w świadomości ludzkiej, ewentualnie do jakich nowych symboli nawiązywać?

9. Trzeba już nie tylko przypominać, a wręcz uczyć, na czym polega ofiara. Póki to nie jest rozumiane, jak może być rozumiane kapłaństwo?

10. Potrzebne jest od kapłana świadectwo wiary i modlitwy.
Mamy przykłady modlitwy Jezusa, znane są modlitwy wielu świętych, modlimy się słowami papieża... Może częściej przydałoby się nam usłyszeć modlitwę własnymi słowami księży proboszczów?

Góra strony    Widzieć       Ocenić       Działać